Bryllup frh.

Það vill svo skemmtilega til að dóttirin fann sér líka eitt stykki Hansen. Sá er merktur í bak og fyrir. Danir hafa hafið innreið sína í fjölskylduna og ekki er séð fyrir endann á þeim ósköpum enn.


Hansen hjónin koma í veisluna, Íslmörk. Hestvagninn ekki langt undan.


Daninn ber eiginkonu sína yfir þröskuldinn.


2/3 af börnum brúðarinnar, Gísli og Ólafía Katrín. Móðursystirin ég með þau bæði í vist í gamle dage. Samt eru þau bæði komin með danska maka... og ég þetta ung.. ótrúlegt.


Elsti sonurinn og móðursystirinn. Orðin þreytt, enda langt liðið á kvöld. Ég passaði hann þó ekki í gamla daga, of lítill aldursmunur. Hann er eina barnið sem gæti mögulega sloppið frá Dönum, hin eru gone.

Bryllupspartýið var stórskemmtilegt. Ligeglad. Tjald í garðinum. Grill, bjór og lopapeysur. Sokkarnir klipptir af brúðguma og rúmið þeirra fyllt með hrísgrjónum, sem gerði reyndar að verkum að ryksugan var tekin upp um miðja nótt. Íslendingar í minnihluta sem kom þó ekki að sök, enda stórskemmtileg. Danirnir keluðu mikið, en það vakti undrun okkar. Frjálsir þessir Danir..uss. Annað vakti eftirtekt okkar, Dana siður er að fá sér aðeins eina kökusneið á diskinn í einu, meðan Íslendingarnir fylla diskinn með allskyns sortum. Reyndar tókum við líka eftir að við fórum ekkert færri ferðir en Danirnir að kökuborðinu þrátt fyrir það. Það útskýrir kannski enn eitt sem vakti athygli okkar, hversu grannir Danir eru yfirleitt. Eins hömstruðu Danirnir ekki fría bjórinn, en Íslendingarnir gerðu það hinsvegar. Það útskýrir eflaust því Íslendingarnir vöknuðu með bömmer, en Danirnir ekki.
Gísladóttir-Hansen fjölskyldan hagaði sér þó vel og vaknaði hress og kát við fyrsta hanagal og tróð í sig íslenskum páskaeggjum þar sem slegist var um botninn, enda mesta súkkulaðið þar. Svo var legið á meltunni.. nema Daninn, hann tók til.