Ameríka - Lake Calhoun

Sól í dag. Deginum eytt við Lake Calhoun, sem er ótrúlega fallegt vatn. (Myndir koma síðar) Við frúin keyrðum meðfram vatninu og dáðumst að húsunum þar í kring. Einn daginn ætlum við að eignast hús við svona vatn. Ekki saman þó, í sitthvoru lagi.

Frúin hljóp kringum vatnið meðan ég sólaði mig. Oft hef ég óskað eftir nærveru frúarinnar en sjaldan eins mikið og í dag. Meðan hún hljóp hringinn sinn, sem tók hátt á aðra klukkustund, bað ég þess í hljóði að hún færi að koma. Yfirleitt hefði ég notið þess að vera ein í sólbaði. En í dag var ég ekki ein í sólbaði. Það er til svolítið sem er kallað Minnesota-nice, en það er notað um almennilegheitin sem oft fylgja fólki í þessu fylki. Fólk er einstaklega almennilegt hérna. Í dag hitti ég þó einn sem tók þetta aðeins of langt. Ég get kennt sjálfri mér um. Hann brosti til mín og ég brosti til baka. Enda vel uppalin. Þá byrjuðu ósköpin. Almennilegi maðurinn stóð upp og kom þá í ljós ósiðsamlega litla skýlan sem hann var í. Ekki bara venjuleg lítil skýla heldur óvenjulega agnarsmá skýla. Fjólublá. Eins og úr barnadeild, en þó var maðurinn fullvaxinn. Já fullvaxinn var hann sannarlega. Ég gat ekki horft og lokaði því augunum og þóttist vera í sólbaði. Hann startaði sér og byrjaði að hrósa rauða hárinu mínu (???) og taldi mig vera frá Úkraínu. Gott að kynnast konum á ströndinni sagði hann. Svo kom ævisagan. Allar kærusturnar. Vinnan hans. Bókin sem hann er að skrifa og mun gera hann ríkan. Dauðsföll í fjölskyldunni. Loftslag í Mpl. On and on. Þetta var talsvert athyglisvert á tímabili þar sem hann stoppaði aldrei og ætlaðist til að ég myndi leggja e-ð til málanna. Því var ég fegin. Skimaði eftir frúnni í leyni og jánkaði á réttum stöðum. Passaði mig þó á að líta aldrei á hann, sem var þó erfitt þar sem hann stóð við höfuðlagið og þegar ég leit upp sá ég bara fjólubláu barnaskýluna. Frúin kom loksins. Álengdar og án gleraugna sýndist henni þetta vera Carpachio, en það er týndur vinur okkar. Við höfðum hugsað okkur að auglýsa eftir honum í missing persons en þarna taldi frúin hann kominn. En svo var ekki. Minnesota-nice gaurinn lét frúnna ekki stoppa sig og hélt áfram masinu. Ég stóð upp og fór í fötin og enn hélt hann áfram masinu. Ég þakkaði fyrir spjallið og gekk í burtu og hann var enn masandi. Ég gekk í burtu með allar þessar persónulegu upplýsingar um manninn án þess að hafa fengið að heyra nafnið hans. Athyglisvert.

Við fréttum af týnda gaurnum "The Fugitive" í dag og var leitin hjá FBI því blásin af. Gaurinn ákvað að ílengjast í bæ sem kvikmynd er nefnd eftir. Talvert góð kvikmynd meira að segja. Þar dvelst hann í góðu atlæti og óvíst er hvort hann eigi afturkvæmt þaðan. Síminn hans mun vera utan þjónustusvæðis. Þessi síðasta klausa er eyrnamerkt Bateman, sem gæti verið farinn að undrast um félaga sinn. En Bateman þarf þó ekkert að óttast, vel mun vera tekið á móti þeim prýðispilt þegar hann kemur. With or without the fugitive. Enda erum við gestrisið og gott fólk, þótt örfáir flýji eftir nokkurra klukkustunda vistun, en það er þó innan skekkjumarka og alls ekki tekið persónulega.