Kærleikur

Ég var næstum búin að gleyma hvað mannfögnuður í stóra húsinu við sjóinn gerir manni gott. Hvað spjall við litla afruglara er nærandi. Ég fékk að muna það í kvöld eftir of langa "ha nei sko ég er að vinna svo mikið að ég kemst ekki" pásu.

Ég elska þetta dót. Ég elska afruglarana. Ég elska forstjórann, stærsta afruglarann (þessi sem nær öllum tíðnum).

Ég keyrði heim sem í vímu. Á stóra auglýsingaskiltinu á Kringlunni blikkuðu stafir: "þetta er allt sem þú þarft Hulda". (nei þetta var ekki del. tre.)

Ég var lengi að ná skónum undan rúminu eftir að heim kom.

e.s. konur í gleðivímu babla stundum óskiljanlega, en þið sem skiljið mig eruð gæfusöm..